Μπορεί να έχετε διαβάσει ότι όσοι έχουν ομάδα αίματος Α κινδυνεύουν περισσότερο από καρδιαγγειακά νοσήματα σε σχέση με όσους έχουν ομάδα αίματος Ο. Μάλιστα πολλοί διατροφολόγοι λαμβάνουν υπόψη την ομάδα αίματος σε σχέση με το μεταβολισμό των τροφών, εντάσσοντας περισσότερα λαχανικά στην ομάδα Α σε σχέση με την ομάδα Ο όπου επιτρέπουν την κατανάλωση κρεατικών. Μήπως τελικά αυτή η πρακτικκή προστατεύει και για άλλους παράγοντες;
...
Λόγω των αναφορών για συσχέτιση του συγκεκριμένου εμβολίου με θρομβωτικά επεισόδια σε σπάνιες περιπτώσεις, πολλοί ξεκινούν ασπιρίνη λίγες ημέρες πριν τον εμβολιασμό για πρόληψη της θρόμβωσης. Αυτή η πρακτική είναι λανθασμένη, δεν προστατεύει, ούτε προλαμβάνει την θρόμβωση. Ο μηχανισμός πρόκλησης αυτού του είδους της θρόμβωσης είναι διαφορετικός και ανοσολογικής αρχής, δεν προλαμβάνεται και η αντιμετώπιση είναι διαφορετική εάν προκληθεί. Η έναρξη του συνδρόμου μπορεί να γίνει από την 4η ημέρα έως και την 30η ημέρα μετά τον εμβολιασμό και οι θρομβώσεις αντιμετωπίζεται με εναλλακτικά της ηπαρίνης αντιπηκτικά υπό την καθοδήγηση εξειδικευμένου ιατρού στην αιμόσταση. Η ασπιρίνη το πιθανότερο είναι ότι εάν έχει ληφθεί εκ των προτέρων, περισσότερο επικίνδυνη θα είναι αφού το συγκεκριμένο σύνδρομο σχετίζεται με θρομβοπενία, άρα αυξάνεται ο αιμορραγικός κίνδυνος από ένα φάρμακο σαν την ασπιρίνη που αδρανοποιεί τα αιμοπετάλια.
...
Τα εμβόλια έναντι COVID 19 που έχουν έγκριση και είναι διαθέσιμα στην Ελλάδα είναι 2 κατηγοριών, αναλόγως με τη μέθοδο που έχουν κατασκευαστεί, και όλα στοχεύουν στο να παραχθούν στον οργανισμό μετά από τον εμβολιασμό αντισώματα έναντι της πρωτεΐνης “ακίδας” του κορονοϊού. Τα εμβόλια των εταιρειών Pfizer και Moderna βασίζονται σε μία νέα μέθοδο, ώστε να μεταφέρουν την πληροφορία αυτή για παραγωγή αντισωμάτων με μόρια “mRNA”. Τα εμβόλια των εταιρειών Astra Zeneca και J & J χρησιμοποιούν μια παλαιότερη μέθοδο για την παρασκευή τους, και η πληροφορία για τη σύνθεση της ακίδας του ιού γίνεται μέσω ενός ιού φορέα, ενός τροποποιημένου αδενοϊού. Οι αδενοϊοί είναι συνηθισμένοι ιοί που προκαλούν μια συμπτωματολογία όπως το κοινό κρυολόγημα ή γριππώδες σύνδρομο. Όμως οι συγκεκριμένοι αδενοϊοί των εμβολίων είναι τροποποιημένοι ώστε παρόλο που εισέρχονται στο κύτταρο δε μπορούν να αναπαραχθούν ώστε να προκαλούν ασθένεια.
...
Όσοι έχουν ιστορικό θρόμβωσης ή κάποιο παράγοντα κινδύνου που προδιαθέτει σε θρομβώσεις δεν έχει αποδειχθεί ότι είναι πιο ευάλωτοι να νοσήσουν από το νέο κορονοϊό COVID-19. Παρόλα αυτά πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή λόγω του ότι παραμένουν περισσότερες ώρες στο σπίτι. Ισχύουν οι γενικές οδηγίες για επαρκή ενυδάτωση, αποφυγή αλκοόλ και ήπια άσκηση. Σε περίπτωση που έχετε πρόσφατα διακόψει αντιπηκτική αγωγή διότι ολοκληρώσατε τη θεραπεία σας ή βρίσκεστε σε αντιπηκτική αγωγή θα πρέπει να μιλήσετε με το θεράποντα ιατρό σας ώστε να επανεκτιμηθεί ο θρομβωτικός κίνδυνος και η ένταση της αντιπηκτικής αγωγής.
...
Οι ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργικές επεμβάσεις έχουν αυξημένο κίνδυνο για εκδήλωση θρόμβωσης (εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση κάτω άκρων - πνευμονική εμβολή). Ο κίνδυνος μάλιστα δεν είναι μόνο κατά τη νοσηλεία αλλά και μετά το εξιτήριο από το νοσοκομείο όταν o ασθενής έχει επιστρέψει σπίτι για ανάρρωση, κυρίως τον πρώτο μετεγχειρητικό μήνα.
...
Η συσχέτιση των συνδυασμένων αντισυλληπτικών δισκίων (οιστρογόνα-προγεσταγόνα) με τον κίνδυνο θρόμβωσης είναι ευρέως γνωστή και αποδεδειγμένη και έχει αναληθεί και σε προηγούμενο άρθρο. Μάλιστα λόγω της συσχέτισης με τη ποσότητα των οιστρογόνων τα νεότερα σκευάσματα περιέχουν πολύ μικρότερη ποσότητα με αποτέλεσμα μείωση του κινδύνου. Πιο συγκεκριμένα, ενώ τα παλιότερα σκευάσματα περιείχαν >150μg με αποτέλεσμα κίνδυνο φλεβικών θρομβώσεων μεγαλύτερο κατά 10 φορές από ότι στο γενικό πληθυσμό, πλέον τα νεότερα περιέχουν <50μg με αύξηση του κινδύνου κατά 4 φορές.
...
Η χρήση αναβολικών έχει συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών επεισοδίων, όπως έμφραγμα του μυοκαρδίου και αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. O κίνδυνος αυτός φαίνεται ότι αποτελεί αποτέλεσμα της επιταχυνόμενης αθηρωμάτωσης που προκαλεί η χρήση τους, κυρίως μέσω αύξησης των τιμών των λιπιδίων/χοληστερόλης όπως και της αύξησης της αρτηριακής πίεσης. Επιπλέον, στους περισσότερους χρήστες αυξάνεται ο αιματοκρίτης λόγω αύξησης της παραγωγής των ερυθροκυττάρων, που έχει ως αποτέλεσμα αυξημένη γλοιότητα αίματος (δηλαδή το αίμα ρέει πιο δύσκολα ). Αυτός είναι ένας επιπλέον παράγοντας υπερπηκτικής κατάστασης που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την πρόκληση ενός καρδιαγγειακού επεισοδίου.
...
Υπάρχει η αντίληψη ότι όσοι έχουν υψηλό αιματοκρίτη κινδυνεύουν από θρομβώσεις, έμφραγμα του μυοκαρδίου ή αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο λόγω του ότι υπάρχει διαταραχή στη ροή του αίματος στα αγγεία.
...
Τα φάρμακα για τη θεραπεία των θρομβώσεων και της πνευμονικής εμβολής λέγονται αντιπηκτικά φάρμακα και μπορεί να είναι είτε ενέσιμα είτε από του στόματος. Η πλέον ενδεδειγμένη αντιπηκτική αγωγή κατά τη διάγνωσηείναι η έναρξη με ενέσεις ηπαρίνης και εν συνεχεία από του στόματος αγωγή με κουμαρινικά αντιπηκτικά για 3-6 μήνες. Πλέον είναι διαθέσιμα νεότερα αντιπηκτικά από του στόματος που μπορούν να δοθούν από την αρχή για το ίδιο χρονικό διάστημα που έχουν επίσημα λάβει ένδειξη (όπως Xarelto, Eliquis,Pradaxa) ή άλλη ενέσιμη αντιπηκτική αγωγή με υποδόρια χορήγηση όπως είναι το fondaparinux (Arixtra)
...
Τα άτομα με θρομβοφιλία είναι υψηλού κινδύνου να εκδηλώσουν θρομβοεμβολική νόσο, δηλαδή θρόμβωση στα κάτω άκρα (εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση) και πνευμονική εμβολή. Επομένως, είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουν τα συμπτώματα της παραπάνω νόσου ώστε έγκαιρα να ζητήσουν ιατρική φροντίδα και να γίνει άμεσα έναρξη ειδικής θεραπευτικής αγωγής.
...
Οι ασθενείς που λαμβάνουν νεότερα αντιπηκτικά από το στόμα όπως είναι το rivaroxaban (Xarelto), μπορούν να υποβάλονται σε έλεγχο θρομβοφιλίας κανονικά. Η εξέταση που φαίνεται να επηρεάζεται και πρέπει να αξιολογείται με προσοχή είναι ο έλεγχος για αντιπηκτικά του λύκου που σε ορισμένες περιπτώσεις αφορά ψευδώς θετικό αποτέλεσμα.
...
Όταν τα επίπεδα ομοκυστεΐνης είναι υψηλά συνιστάται έναρξη θεραπείας με υψηλή δόση φυλικού οξέος. Ωστόσο, εάν τα επίπεδα βιταμίνης Β12 είναι χαμηλά μπορεί να επιδεινωθεί η νευρολογική συμπτωματολογία που μπορεί να οφείλεται στην ελαττωμένη βιταμίνη Β12 οπότε και είναι απαραίτητη αρχικά η χορήγηση βιταμίνης Β12 και εν συνεχεία προσθήκη φυλικού οξέος.
...
Είναι η μετάλλαξη στον παράγοντα πήξης V “Leiden”.
...
APC-R είναι η αντίσταση στην ενεργοποιημένη C και είναι μια από τις βασικές εξετάσεις του ελέγχου θρομβοφιλίας.
...
Το μεταθρομβωτικό σύνδρομο ή αλλιώς μεταφλεβιδικό σύνδρομο είναι μια επιπλοκή της εν τω βάθει θρόμβωσης του φλεβικού δικτύου των κάτω άκρων. Συμβαίνει μετά από θρόμβωση στα κάτω άκρα σε αντίθεση με τα άνω γιατί σημαντικό ρόλο παίζει η βαρύτητα και η όρθια στάση του σώματος.
...
Όπως έχει αναφερθεί και σε προηγούμενα άρθρα η αύξηση των αιμοπεταλίων σχετίζεται με υπερπηκτικότητα του αίματος και θρομβώσεις. Ωστόσο, εξαιρετικά υψηλές τιμές αιμοπεταλίων (συνήθως>1000000/μL) μπορεί να έχουν αντίθετο αποτέλεσμα, δηλαδή αιμορραγία! Τόσο υψηλές τιμές συνήθως παρατηρούνται στην ιδιοπαθή θρομβοκυττάρωση και μια από τις επιπλοκές του νοσήματος είναι η εμφάνιση επίκτητης νόσου Willebrand που είναι μια αιμορραγική διαταραχή. Η διάγνωση γίνεται εργαστηριακά με μέτρηση του παράγοντα Willebrand (WAg, Rcof) και με τον έλεγχο λειτουργικότητας αιμοπεταλίων PFA-100. Η θεραπεία βασίζεται στη θεραπεία της θρομβοκυττάρωσης και μέχρι να μειωθεί η τιμή των αιμοπεταλίων η χορήγηση ασπιρίνης ή αντιπηκτική αγωγής είναι επικίνδυνη.
...
Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο είναι ένα νόσημα που σχετίζεται με θρομβώσεις (αρτηριακές - φλεβικές) και/ή με επιπλοκές της κύησης και καθέξιν αποβολές. Μπορεί να είναι πρωτοπαθές νόσημα ή δευτεροπαθές στα πλαίσια άλλων αυτοάνοσων νοσημάτων (πχ. Συστηματικός Ερυθυματώδης Λύκος). Χαρακτηριστικά οι ασθενείς εμφανίζουν επαναλαμβανόμενες φλεβικές θρομβώσεις (ακόμα και υπό αντιπηκτική αγωγή σε θεραπευτική δόση), εγκεφαλικά επεισόδια σε νεαρή ηλικία και οι γυναίκες καθέξιν αποβολές 1ου τριμήνου.
...
Η θρόμβωση από αντιπηκτικά είναι μια σπάνια ανεπιθύμητη ενέργεια των φαρμάκων και μπορεί να συμβεί σε περιπτώσεις που περιγράφω στη συνέχεια.
...
Η πυλαία φλέβα αποτελεί ένα σημαντικό αγγείο που παρέχει τα 3/4 της αιμάτωσης του ήπατος και δημιουργείται από τη συνένωση της άνω μεσεντερίου και σπληνικής φλέβας. Η θρόμβωση στην πυλαία φλέβα είναι ένα αρκετά σοβαρό νόσημα με χρόνιες επιπλοκές. Ονομάζεται και “σπλαγχνική θρόμβωση” και αποτελεί μία από τις λεγόμενες θρομβώσεις σε ασυνήθεις θέσεις.
...
Ο αυξημένος κίνδυνος θρομβοεμβολικής νόσου σε γυναίκες που λαμβάνουν από του στόματος αντισυλληπτικά δισκία είναι γνωστός. Τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότερες γυναίκες ελέγχονται για θρομβοφιλία (κυρίως για κληρονομικούς παράγοντες) ακόμα κι όταν δεν υπάρχει κανένα ιστορικό θρομβώσεων στο παρελθόν, άλλοι παράγοντες κινδύνου, αλλά ούτε και ιστορικό θρομβώσεων στην οικογένεια. Αυτή η καινούρια “μοντέρνα προσέγγιση” δεν είναι βασισμένη σε κατευθυντήριες οδηγίες γιατί δεν έχει αποδειχθεί ότι ωφελεί ο έλεγχος, αφού στις περισσότερες που θα συμβεί η θρόμβωση ο έλεγχος είναι αρνητικός. Παρόλα αυτά, ορισμένες φορές η απαίτηση από την πλευρά της γυναίκας είναι επιτακτική και το άγχος του ιατρού συχνά οδηγεί σε περιττούς ελέγχους.
...
H συσχέτιση των αεροπορικών ταξιδιών μεγάλης διάρκειας με τη θρομβοεμβολική νόσο είναι ήδη αναγνωρισμένη από τη δεκατία του 50.Αρχικά είχε ονομαστεί “σύνδρομο οικονομικής θέσης” αν και πλέον έχει αποδειχθεί σε μελέτες ότι δεν υπάρχει διαφορά με τη διακεκριμένη θέση.Φαίνεται ότι σημασία έχει η θέση και λιγότερος κίνδυνο διατρέχουν όσοι κάθονται στο διάδρομο από ότι στο παράθυρο.
...
Παρόλο που η θρόμβωση διαφέρει από την αθηροσκλήρυνση σε ό,τι αφορά τον παθοφυσιολογικό μηχανισμό που την προκαλει, συχνά στο ίδιο άτομο μπορεί να υπάρχει αθηρωμάτωση και παρουσία θρόμβων στα αγγεία. Συνήθως αυτό το φαινόμενο παρατηρείται στα καρδιαγγεικά νοσήματα (πχ. ισχαιμική καρδιοπάθεια/έμφραγμα, εγκεφαλικά επεισόδια) με υψηλή θνητότητα αν δεν υπάρξει έγκαιρη αντιμετώπιση.
...
Τα κληρονομικά αίτια θρομβοφιλίας είναι πολλαπλά και διαφορετικής βαρύτητας το καθένα.Αν κάποιος υποβληθεί σε έλεγχο κληρονομικής θρομβοφιλίας και ανευρεθούν θετικά ευρήματα, τότε πρέπει να συναξιολογηθούν από τον ειδικό με το ιστορικό του, δηλαδή για ποιον λόγο έγιναν οι εξετάσεις (ιστορικό φλεβικών ή αρτηριακών θρομβώσεων, καθέξιν αποβολές, καρδιαγγεικά νοσήματα) και με το οικογενειακό ιστορικό, δηλαδή εάν κάποια μέλη της οικογένειας έχουν ιστορικό θρομβωτικών επεισοδίων. Κάποια αίτια θρομβοφιλίας αυξάνουν πολύ τον κίνδυνο θρομβώσεων, κάποια άλλα λιγότερο, γι’ αυτό πρέπει να είναι καταγεγραμμένα στο βιβλιάριο υγείας για να μπορεί ευκολότερα να αξιολογηθεί ο κίνδυνος. Γενικά, πολύ μεγάλος κίνδυνος υπάρχει όταν ανευρεθεί μετάλλαξη σε ομοζυγωτία στον παράγοντα V-Leiden ή σπανιότερα στην προθρομβίνη II-20210 ή διπλή ετεροζυγωτία Leiden-20210.
...
Στην κύηση υπάρχει μια φυσιολογική αλλαγή του αιμοστατικού μηχανισμού και των συνθηκών ροής του αίματος στα αγγεία ώστε να δημιουργούνται οι κατάλληλες συνθήκες εμφύτευσης, επαρκούς αιματικής ροής στην μητροπλακουντιακή κυκλοφορία και ομαλής ανάπτυξης του εμβρύου. Για να μειωθεί ο κίνδυνος αιμορραγίας στα πρώιμα στάδια αυξάνονται οι παράγοντες πήξης, μειώνονται οι φυσικοί ανασταλτές τους όπως και η ινωδολυτική δραστηριότητα. Παράλληλα, συνυπάρχει φλεβική στάση και αυξημένη παρουσία οιστρογόνων με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια «υπερπηκτική» κατάσταση. Επομένως, οι έγκυες έχουν αυξημένο κίνδυνο θρομβοεμβολικής νόσου σε σχέση με τις γυναίκες αντίστοιχης ηλικίας, παρόλα αυτά ο κίνδυνος παραμένει χαμηλός σε 1:1000 κυήσεις. Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο θρόμβωσης αποτελούν η ηλικία της μητέρας εάν είναι >35 έτη με πολλαπλές κυήσεις στο παρελθόν, ιστορικό θρομβοεμβολικής νόσου ή ιστορικό θρόμβωσης στην οικογένεια, ιστορικό συγγενούς ή επίκτητης θρομβοφιλίας, παχυσαρκία, ακινητοποίηση και κιρσοί κάτω άκρων, κάπνισμα ή νοσήματα με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης θρομβώσεων όπως μυελοϋπερπλαστικά νοσήματα, νεφρωσικό σύνδρομο, αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο. άλλοι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο αποτελούν νοσηρότητα της κύησης όπως προεκλαμψία ή σοβαρή μαιευτική αιμορραγία και η λοχεία. Η θρομβοφιλία της κύησης μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα φλεβικές θρομβώσεις (εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση και πνευμονική εμβολή ή θρόμβωση σε ασυνήθεις θέσεις ειδικά αν συνυπάρχουν άλλα νοσήματα που προδιαθέτουν), αρτηριακές θρομβώσεις (αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο ή έμφραγμα μυοκαρδίου) ή νοσηρότητα της κύησης (υποτροπιάζουσες αυτόματες αποβολές σε έμβρυα μικρότερα των 20 εβδομάδων, γέννηση νεκρού εμβρύου, προεκλαμψία, σύνδρομο HELLP, μη αύξηση σωματικού βάρους εμβρύου, αποκόλληση πλακούντα). Ωστόσο, η θρόμβωση είναι ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο και δε σημαίνει ότι όσοι έχουν εξεταστεί και βρεθεί να φέρουν γονίδια κληρονομική θρομβοφιλίας θα αναπτύξουν και θρόμβωση. Οι περισσότεροι δε θα αναπτύξουν ποτέ θρόμβωση και σχεδόν στις μισές περιπτώσεις θρομβώσεων δεν ανευρίσκεται σαφές αίτιο θρομβοφιλίας. Στην κύηση σημαντικότεροι παράγοντες αποβολών αποτελούν χρωμοσωμιακές ανωμαλίες του εμβρύου, δομικές ανωμαλίες της μήτρας, ανοσολογικά ή ενδοκρινολογικά αίτια που μπορεί να συνυπάρχουν ή όχι με θρομβοφιλική προδιάθεση. Επομένως, έλεγχος θρομβοφιλίας πρέπει να γίνεται μόνο όταν υπάρχουν συγκεκριμένες ενδείξεις που θα τροποποιήσουν τη θεραπευτική αντιμετώπιση της εγκύου, ειδάλλως το άγχος που επιφορτίζεται το ζευγάρι και το κόστος των εξετάσεων που προκύπτει οφείλει να είναι απαγορευτικό.
...
Είναι συχνό φαινόμενο γυναίκες με την πρώτη αποβολή να υποβάλλονται σε πλήρη έλεγχο θρομβοφιλίας με αποτελέσματα συχνά να βρίσκονται θετικά αποτελέσματα που δε σχετίζονταν με την αποβολή, να δημιουργείται άγχος στις επόμενες κυήσεις και ιδιαίτερη πίεση στους μαιευτήρες ή αιματολόγους για συνταγογράφηση αντιπηκτικής αγωγής στις επόμενες κυήσεις.
...
Η θρομβοφιλία μπορεί να είναι επίκτητη (δευτεροπαθής) ή κληρονομική (πρωτοπαθής). Η επίκτητη θρομβοφιλία είναι πιο συχνή και δημιουργείται στα πλαίσια άλλων νοσημάτων που συνυπάρχουν και αυξάνουν τον κίνδυνο θρόμβωσης. Η κληρονομική είναι πιο σπάνια και οφείλεται σε συγκεκριμένα γονίδια που μεταβιβάζονται από τους γονείς στα παιδιά. Όσοι έχουν θρομβοφιλία δεν είναι απαραίτητο ότι θα έχουν και θρομβώσεις αλλά έχουν προδιάθεση να δημιουργήσουν κυρίως υπό ορισμένες συνθήκες.
...
ΑΡΧΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
...
Αποφάσισα να γράψω γι’ αυτό το θέμα επειδή πολλά άτομα αναζητούν συμβουλή από αιματολόγους με ιδιαίτερη ανησυχία για το αν θα πάθουν θρόμβωση επειδή βρέθηκε μετάλλαξη στην πρωτεΐνη MTHFR(C677T), ένα εύρημα όχι και τόσο σπάνιο αφού έως 40% του πληθυσμού είναι ετεροζυγώτες και 10% του πληθυσμού ομοζυγώτες.
...
Στην οξεία θρόμβωση τα επίπεδα της αντιθρομβίνης και των πρωτεϊνών C και S μπορεί προσωρινά να μειωθούν, ενώ τα επίπεδα του ινωδογόνου και του παράγοντα VIII να αυξηθούν γιατί δρουν ως πρωτεΐνες οξείας φάσης. Γι΄αυτό καλύτερα είναι να καθυστερεί ο έλεγχος το λιγότερο κατά 6 εβδομάδες.
...
Η απόφαση για τον αν θα γίνει έλεγχος θρομβοφιλίας πρέπει να βασίζεται από το αν το θετικό αποτέλεσμα θα επηρεάσει τις θεραπευτικές αποφάσεις!!! Αλλιώς έχει ως αποτέλεσμα αδικαιολόγητο άγχος και περιττά έξοδα…
...