Υψηλό υψόμετρο και αιματοκρίτης
Όσοι έχουν ταξιδέψει σε περιοχές με πολύ υψηλό υψόμετρο, κυρίως ορειβάτες, ίσως έχουν αισθανθεί κάπιια μορφή αδιαθεσίας (“mountain sickness”), που είναι αποτέλεσμα υποξίας, δηλαδή έλλειψης επαρκούς οξυγόνου. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν κόπωση, αίσθημα ζάλης, δύσπνοια, τάση προς έμετο, πονοκέφαλο με ή χωρίς εμβοές, έλλειψη όρεξης, αϋπνία, “μελάνιασμα στα δάκτυλα.
Όσοι κατοικούν σε υψηλό υψόμετρο, όπου η συγκέντρωση του αέρα είναι ελαττωμένη σε σχέση με τις παραθαλάσσιες περιοχές έχουν υψηλότερο αριθμό ερυθροκυττάρων στο αίμα τους και συνεπώς υψηλότερη τιμή αιματοκρίτη σε όλη τους τη ζωή. Η συγκεκριμένη μορφή ερυθροκυττάρωσης είναι δευτεροπαθής - αντιδραστική και σε ορισμένες περιπτώσεις η τιμή του αιματοκρίτη μπορεί να ξεπερνά το 65%. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν μόνιμοι κάτοικοι σε υψόμετρο > 2500m και συγκεκριμένα φυλές στο Θιβέτ και στις Άνδεις. Μέλη αυτών των φυλών έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ώστε να επιβιώνουν σε συνθήκες υποξίας χωρίς να έχουν συμπτώματα και η αύξηση του αιματοκρίτη αποτελεί ένα τρόπο που βοηθά στην οξυγόνωση του οργανισμού.
Αντιστοίχως, σε ορειβάτες ή σε ταξιδιώτες που θα βρεθούν για μικρό χρονικό διάστημα σε περιοχές με υψηλό υψόμετρο μπορεί παροδικά να συμβεί αντιδραστική ερυθροκυττάρωση.
Συγγραφέας
Θεώνη Κανελλοπούλου
Θεώνη Κανελλοπούλου, MD, PhD
Αιματολόγος, Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο