Ασπιρίνη και Προεκλαμψία
Παρόλο που η αποδεδειγμένη θεραπεία για την αντιμετώπιση της προεκλαμψίας αποτελεί η αφαίρεση του πλακούντα κατά τον τοκετό, υπάρχει μεγάλη συζήτηση στην επιστημονική κοινότητα για το κατά πόσο η ασπιρίνη μπορεί να αποτελέσει ένα θεραπευτικό μέσο για πρόληψη και αντιμετώπιση της προεκλαμψίας σε γυναίκες με παράγοντες κινδύνου εκδήλωσης της νόσου.
Η ασπιρίνη σε χαμηλές δόσεις (50-150mg) είναι ασφαλής για την έγκυο και το έμβρυο, ωστόσο μελέτες της χορήγησής της σε γυναίκες με παράγοντες κινδύνου εκδήλωσης προεκλαμψίας έδωσαν αντικροούμενα αποτελέσματα σε ό,τι αφορά την πρόληψη και αντιμετώπιση της νόσου.
Καλύτερα αποτελέσματα υπάρχουν όταν η χορήγηση ξεκινά νωρίς στην κύηση, και ειδικά <16 εβδομάδες. Επιπλέον, δόση 100-150mg φαίνεται να είναι περισσότερο αποτελεσματική σε σχέση με δόση 50-80mg, ειδικά όταν χορηγείται πριν τη βραδινή κατάκλιση.
Η προσθήκη χαμηλού μοριακού βάρους ηπαρίνη στην ασπιρίνη έχει δείξει ότι μπορεί να βοηθήσει σε περαιτέρω μείωση του κινδύνου τόσο για εκδήλωση της νόσου όσο και για μείωση των επιπλοκών, όμως εκτός από γυναίκες με αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο και ιστορικό αποβολών ή σε γυναίκες με κληρονομική θρομβοφιλία δε συνιστάται.
Επομένως, το όφελος της χορήγησης ασπιρίνης κυρίως προληπτικά σε γυναίκες με παράγοντες κινδύνου δεν είναι αποδεδειγμένο, υπάρχουν δεδομένα υπέρ της χορήγησης, ωστόσο η απόφαση πρέπει να εξατομικεύεται για κάθε γυναίκα ξεχωριστά.