Αλκοόλ και εμφάνιση αναιμίας
Η χρόνια κατανάλωση αλκοόλ οδηγεί συχνά σε μακροκυττάρωση, δηλαδή στη δημιουργία ερυθρών αιμοσφαιρίων μεγαλύτερου μεγέθους με αποτέλεσμα τιμές MCV στη γενική αίματος που κυμαίνονται μεταξύ 100 – 110fl. Επομένως εάν συνυπάρχει αναιμία συνήθως είναι μακροκυτταρική. Στην παθογένεση της αναιμίας εμπλέκεται η απευθείας τοξική δράση του αλκοόλ στο μυελό των οστών, η ανταγωνιστική δράση της αιθανόλης έναντι του φυλλικού οξέος και η χαμηλή πρόσληψη φυλλικού οξέος με την τροφή που παρατηρείται στον αλκοολισμό. Η αποχή από το αλκοόλ διορθώνει ταχέως το μέσο όγκο ερυθρών σε χρονικό διάστημα περίπου μιας εβδομάδας.
Σε ασθενείς που καταναλώνουν αλκοόλ, ειδικά εάν συνυπάρχει προχωρημένη ηπατική νόσος μπορεί να παρατηρηθεί αυξημένη καταστροφή των ερυθροκυττάρων, “αιμόλυση”, κυρίως στο σπλήνα συνήθως λόγω των μορφολογικών αλλοιώσεων που παρουσιάζουν τα ερυθρά που μοιάζουν με “ακανθοκύτταρα”. Η αιμολυτική αναιμία που συνοδεύεται από αυξημένα τριγλυκερίδια ορού και λιπώδη διήθηση ήπατος (χωρίς απαραίτητα σοβαρή κίρρωση ήπατος) ονομάζεται σύνδρομο Zieve, που αναστρέφεται άμεσα με τη διακοπή αλκοόλης.